64% Κούρεμα όλων των οφειλών ελεύθερου επαγγελματία σε Δημόσιο και Τράπεζες – νόμος Κατσέλη
Με την υπ’ αριθμόν 2872/2020 απόφαση του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης, το δικαστήριο έκανε δεκτή εν μέρει την αίτηση δανειολήπτη για υπαγωγή του στο καθεστώς των ρυθμίσεων του Ν.3869/2010 («νόμος Κατσέλη»).
Πιο συγκεκριμένα, ο αιτών είναι έγγαμος με δύο τέκνα (ένα ενήλικο και ένα ανήλικο), είναι ελεύθερος επαγγελματίας με μηνιαία έσοδα που εκτιμώνται από το δικαστήριο στο ποσό των 800 ευρώ ενώ η σύζυγός του εργάζεται ως μισθωτή λαμβάνοντας κάθε μήνα μισθό που ανέρχεται στα 473,39 ευρώ. Το συνολικό ύψος των οφειλών του αιτούντα ανέρχεται στο ποσό των 42.323 ευρώ προς τη Τράπεζα, το ελληνικό Δημόσιο και τον ΕΦΚΑ.
Ο αιτών έχει στην κυριότητά του δύο οχήματα ένα φορτηγάκι που το χρησιμοποιεί για την εργασία του και ένα ΙΧ που το έχει σε ακινησία. Το δικαστήριο αφού προστάτεψε και εξαίρεσε από την εκποίηση τα δύο οχήματα που είχε στην κυριότητά του ο αιτών εφάρμοσε κούρεμα 64% επί του χρέους του ορίζοντας για δόση το ποσό των 420,00 ευρώ το μήνα για τρία έτη και με το πέρας αυτών την απαλλαγή του από το υπόλοιπο των χρεών του. Τη δικαστική εκπροσώπηση ανέλαβε ο δικηγόρος Θεσσαλονίκης Μιχαήλ Ζηδιανάκης.
Παρακάτω παρατίθεται απόσπασμα της απόφασης του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης:
«……Με την υπό κρίση αίτηση, ο αιτών, κάτοικος ……Θεσσαλονίκης, επικαλούμενος έλλειψη πτωχευτικής του ικανότητας και μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του προς τους πιστωτές του, που αναφέρονται στην αίτηση του, ζητά, όπως σαφώς συνάγεται από το όλο περιεχόμενο της αίτησης, τη ρύθμιση των χρεών του, σύμφωνα με το σχέδιο διευθέτησης που υποβάλλει, άλλως τη δικαστική ρύθμιση αυτών, αφού ληφθούν υπόψη η περιουσιακή και οικογενειακή του κατάσταση, με σκοπό την απαλλαγή του από μέρος των χρεών του. Ζητά επίσης να αναγνωριστεί ότι με την τήρηση της ρύθμισης ποΙ) θα οριστεί θα απαλλαγεί από τα χρέη του καθώς και να απαλλαγεί από τα έξοδα και τις δαπάνες της διαδικασίας.
Με το περιεχόμενο αυτό υπό κρίση αίτηση αρμοδίως φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, της περιφέρειας της κατοικίας του αιτούντος, το οποίο είναι καθ’ ύλη και κατά τόπο αρμόδιο, γιανα δικάσει κατά την προκειμένη διαδικασία της εκουσίας δικαιοδοσίας (άρθρα 3 ν.3869/2Ο1Ο και 739 επ. ΚΠολΔ), εφόσον για το παραδεκτό της και σύμφωνα με την παρ. 2 άρθ. 4 ν. 3869/2010: α) αυτή συνοδευόταν από τα έγγραφα που έχει στη διάθεση του ο αιτών, σύμφωνα με την παρ. 2 άρθ. 4 v.3869/2010 και την υπ’ αριθμ. Κ.Υ.Α. 7534/2015 (Φ.Ε.Κ. τ. B 1794/20-8-2015), β) από την υπεύθυνη δήλωση του αιτούντος για την ορθότητα του περιεχομένου της αίτησης, γ) δηλώσεις του αιτούντος ότι παρέχει άδεια σε οποιοδήποτε πιστωτικό ίδρυμα, στην ημεδαπή ή στην αλλοδαπή, να διαβιβάζει, έως τη συζήτηση της αίτησης, στους πιστωτές κατά των οποίων στρέφεται η αίτηση, την κίνηση των τραπεζικών του λογαριασμών και των λοιπών τραπεζικών προϊόντων (άρση τραπεζικού απορρήτου του άρθρου 1 του ν. 1059/ 1971, Α’ 270) για τη χρονική περίοδο από πέντε (5) έτη πριν την άσκηση της αίτησης έως την ημέρα της συζήτησής της, καθώς και ότι παρέχει άδεια προς τους πιστωτές, κατά των οποίων στρέφεται η αίτηση, να προβαίνουν αποκλειστικά για το σκοπό δικαστικής και εξώδικης διαχείρισης της αίτησης σε επεξεργασία και ανταλλαγή των δεδομένων που κατέχουν ή λαμβάνουν από τα πιστωτικά ιδρύματα και δ) υπεύθυνη δήλωση του αιτούντος ότι δεν έχει πτωχευτική ικανότητα και τέλος δεν εκκρεμεί άλλη αίτηση του αιτούντος για ρύθμιση των χρεών του στο Δικαστήριο αυτό ή σε άλλο Ειρηνοδικείο της Χώρας, ούτε έχει απορριφθεί προγενέστερη αίτησή του για λόγους ουσιαστικούς, (βλ. τη σχετική βεβαίωση του Γραμματέα του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης).
Μετά δε την παραλαβή και πρωτοκόλληση της αίτησης και των συνοδευτικών εγγράφων της από τη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου και αφού διαπιστώθηκε ότι δεν υπάρχουν τυπικές ελλείψεις, ανοίχτηκε φάκελος του οφειλέτη για την τήρηση των εγγράφωντης υπό κρίση αίτησης τηρήθηκε η διαδικασία του άρθ. 2 παρ. 5α ν. 3869/2010 και ορίσθηκε δικάσιμος η αναφερόμενη στην αρχή της απόφασης. Περαιτέρω σύμφωνα με το άρθ. 4 παρ. 5 εδ. γ ν. 3869/2010 προσδιορίστηκε ημέρα επικύρωσης ενδεχόμενου προδικαστικού συμβιβασμού ή σε περίπτωση αποτυχίας του, συζήτησης αιτήματος έκδοσης προσωρινής διαταγής και τηρήθηκε η προβλεπόμενη στο άρθ. 5 παρ. 1 εδ. α, β καΙ γ προδικασία. Ο συμβιβασμός απέτυχε, όπως προκύπτει από την από 21-12-2018 και με αριθμό ……./31011/2018 προσωρινή διαταγή της Ειρηνοδίκη Θεσσαλονίκης. Η κρινόμενη αίτηση είναι ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 5, 6 παρ. 3, 8, 11 παρ. 1 εδ. α ν.3869/2ΟIΟ, όπως τροποποιήθηκαν με τους v. 4336/2015 και 4346/2015, όπως τα ανωτέρω τροποποιήθηκαν με τις διατάξεις των άρθρων 56-68 του ν. 4549/2018.
….Αποδεικνύονται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα ακόλουθα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά: Ο αιτών ………που γεννήθηκε το έτος 19…3, είναι έγγαμος με την ………που γεννήθηκε το έτος 19… και από το γάμο τους έχουν αποκτήσει δυο τέκνα τη ………19 ετών και την ……..15 ετών. Ο αιτών είναι ελεύθερος επαγγελματίας με κύρια δραστηριότητα τις εργασίες υδραυλικών εγκαταστάσεων και αποχετευτικών αγωγών και συναφείς δευτερεύουσες δραστηριότητες.
Η άσκηση της παραπάνω δραστηριότητας, ωστόσο, δεν έχει προσδώσει στον αιτούντα την πτωχευτική ικανότητα, καθώς η παραπάνω δραστηριότητα έχει τα χαρακτηριστικά της μικροεμπορίας. Ο κύκλος των εργασιών της επιχείρησης δεν είναι ευρύς, έδρα της είναι η πατρική οικία του αιτούντος και για τη δημιουργία και τη λειτουργία της δεν είχε επενδυθεί σημαντικό κεφάλαιο, ενώ η προς ρύθμιση δανειακή ρύθμιση δεν προέρχεται από επαγγελματικό ή επιχειρηματικό δάνειο ή πίστωση. Περαιτέρω o αιτών έχει απασχολήσει έναν εργαζόμενο το έτος 2017 δαπανήθηκε δε το έτος αυτό συνολικό ποσό 3.668,02 ευρώ για παροχές σε εργαζομένους (βλ. κατάσταση οικονομικών στοιχείων και από επιχειρηματική δραστηριότητα E3 φορολογικού έτους 2017), ήτοι η απασχόληση προσωπικού είναι όλως περιστασιακή και μεμονωμένη.
Η φύση και η έκταση της εργασίας του αιτούντος είναι τέτοιου είδους που αυτός κατ’ ουσία παρέχει προσωπική εργασία με αντίτιμο κάποια αμοιβή αποκομίζοντας μεν κάποιο κέρδος, το οποίο αποτελεί όμως περισσότερο αμοιβή του σωματικού του μόχθου και κόπου και όχι αποτέλεσμα κερδοσκοπικών συνδυασμών και άσκησης δραστηριότητας, που ενέχει οργάνωση κεφαλαίου και εργασίας με κίνδυνο ν’απωλεσθεί το κέρδος ή και να επέλθει ζημία και επομένως στερείται της πτωχευτικής ικανότητας. Από τα ανωτέρω σε συνδυασμό με το γεγονός ότι o κύκλος εργασιών του αιτούντος είναι περιορισμένος καθώς και ότι καμία από τις προς ρύθμιση δανειακές συμβάσεις δεν προέρχεται από επαγγελματικά ή επιχειρηματικά δάνεια ή πιστώσεις προκύπτει ότι ο αιτών δεν έχει την πτωχευτική ικανότητα, καθόσον αυτός έχει την ιδιότητα του μικρεμπόρου. Από την ανωτέρω δραστηριότητά του ο αιτών αποκερδαίνει καθαρά, κατά κρίση του Δικαστηρίου περίπου 800,00 ευρώ μηνιαίως.
Ωστόσο στη συνέχεια, μειώθηκε το εισόδημα του αιτούντος, αυξήθηκαν δε οι φορολογικές υποχρεώσεις με άμεσους και έμμεσους φόρους, όπως και το κόστος ζωής, μειώθηκαν οι κοινωνικοασφαλιστικές παροχές, με αποτέλεσμα ο αιτών από το έτος 2010 να μη δύναται να ανταποκριθεί στην εξυπηρέτηση των οφειλών του και εν συνεχεία να περιέλθει σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών, η οποία κατά το χρόνο κατάθεσης της αίτησης ήταν μόνιμη και διαρκής και διατηρείται μέχρι το χρόνο συζήτησης της αίτησης. Ειδικότερα ο αιτών δεν έχει τη δυνατότητα να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των πιστωτών του, να εξυπηρετεί τις οφειλές του και να καταβάλει τις δόσεις, καλύπτοντας ταυτόχρονα τις ανάγκες διαβίωσής του, χωρίς να διαφαίνεται βάσιμα ότι θα αναστραφεί αυτή η κατάσταση. Η αρνητική αυτή σχέση μεταξύ της ρευστότητας του αιτούντος και των οφειλών του κατά την τρέχουσα χρονική περίοδο δεν αναμένεται να βελτιωθεί σε τέτοιο βαθμό που να του δίνει τη δυνατότητα να ανταπεξέλθει στα χρέη του, σε συνδυασμό με την αρνητική οικονομική συγκυρία, ενώ παράλληλα οι υποχρεώσεις αυξάνονται συνεχώς, λόγω της επιβάρυνσης των οφειλών με τόκους υπερημερίας και πρόσθετες χρεώσεις.
Επομένως ο αιτών λόγω των παραπάνω απρόβλεπτων παραγόντων, έχει περιέλθει σε μόνιμη και διαρκή αδυναμία πληρωμών. Περαιτέρω απορριπτέα είναι ένσταση δόλου που προβλήθηκε από τον Ε.Φ.Κ.Α., διότι η οφειλή προς την………….. που εισφέρεται προς ρύθμιση με την αίτηση, αναλήφθηκε μεν το έτος 2014, όταν ήδη ο αιτών είχε δημιουργήσει οφειλές προς τον ασφαλιστικό του φορέα και όπως ο ίδιος ομολογεί βρισκόταν σε αδυναμία πληρωμής, ωστόσο όπως προκύπτει από την προσκομιζόμενη δανειακή σύμβαση, δεν επρόκειτο για την ανάληψη νέας οφειλής αλλά για τη λήψη δανείου με αποκλειστικό σκοπό την εξόφληση προγενέστερων οφειλών με την επίτευξη ευνοϊκότερης ρύθμισης. Από τα παραπάνω και δεδομένου ότι ο αιτών δεν έχει την πτωχευτική ικανότητα, συνάγεται ότι συντρέχουν στο πρόσωπο του οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή του στη ρύθμιση του νόμου 3869/2010 και ειδικότερα του άρθρου 8 παρ. 2. Έτσι η ρύθμιση των χρεών του αιτούντος κατ’ άρθ. 8 παρ. 2 θα ξεκινήσει τον Σεπτέμβριο του 2020 και θα έχει διάρκεια 36 μηνών.
……..Συνεκτιμάται δε το γεγονός ότι το με αριθμό κυκλοφορίας ……όχημα, χρησιμεύει στην εργασία του αιτούντος και η τυχόν αποστέρησή του, θα περιόριζε στο ελάχιστο τον κύκλο εργασιών του, με αποτέλεσμα αυτός να μη δύναται να ανταποκριθεί στη ρύθμιση του άρθ. 8 παρ. 2, που με την παρούσα απόφαση ορίζεται. Για την κρίση περί μη προσφορότητας εκποίησης των ανωτέρω περιουσιακών στοιχείων λαμβάνονται σε κάθε περίπτωση υπόψη και τα έξοδα εκποίησης, όπως αμοιβή εκκαθαριστή, έξοδα δημοσιεύσεων κ.λ.π. και επομένως, ακόμη και σε περίπτωση που θα υπάρξει αγοραστικό ενδιαφέρον και απομείνει κάποιο τίμημα, μετά την αφαίρεση των εξόδων, αυτό θα είναι ελάχιστο και δεν θα οδηγήσει σε σημαντική βελτίωση της θέσης των πιστωτών.
Το υπόλοιπο Των απαιτήσεων των πιστωτών δεν θα ικανοποιηθεί, διότι εκ του νόμου δεν μπορεί να επιβληθεί άλλη υποχρέωση στον αιτούντα. Κατόπιν τούτων, πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση ως ουσιαστικά βάσιμη και να ρυθμιστούν τα χρέη του αιτούντος με σκοπό την απαλλαγή του από αυτά με την τήρηση των όρων της ρύθμισης, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.